Âşüfteligüm zülf-i perîşânı begenmez
Ser-geşteligüm girdiş-i devrânı begenmez
Olsa leb-i hˇ âhiş ne kadar bûseye müştâk
Her günc-i leb ü gûşe-i dâmânı begenmez
Hîç yeryüzinün zîbi tevâzu‘ gibi olmaz
Bu kâmet-i ham ebrû-yı hûbânı begenmez
Yârun siteminden heves-i la‘li mi kaldı
Cândan usânan çeşme-i hayvânı begenmez
Bu bagçenün gülleri hep deste işidür
Bülbülde şu‘ûr olsa gülistânı begenmez
Vasf-ı kad-ı mevzûnını Âgâh idemezsin
Ol mısra‘-ı rengîn nice dîvânı begenmez
Bunları da Okuyun
Âgâz-ı Gazeliyyât 172 Şiiri – Agah
By Agah