Sordı o perî lutf iderek derd-i dilümden
Kimden ideyüm şekve didüm didi elümden
Mi‘mâr-ı kederhâne-i agyâr iken ol şûh
Dest-i sitem ü cevr ile yakdı temelümden
Bilse kime vâ-bestedür ümmîdümi zâhid
Seccâde ider rişte-i tûl-ı emelümden
Hem-sûziş idüm sûhteler ile o kadar kim
Olsam per-i pervâne çıkar âb ü gilümden
Ol mu‘tekif-i gûşe-i âzâde kim kim
Ârâyiş olur şâhid-i ‘ilme ‘amelümden
Nâ-râic iken nakd-ı suhan pek geçer oldı
Hûbâna bile sikke-i darbü’l-meselümden
Âgâh dimiş defter-i eş‘ârunı cânân
Gönlüm gibi bir lahza ayırmam bagalümden