Hattı geldükde bize râm oldı
Ne yamân yerde gün ahşâm oldı
Bâg-ı hoş meyve-i ‘âlemde bizüm
Rızkımuz hep tama‘-ı hâm oldı
Çeşm-i mestin o mehün yâd iderek
Gonçe-i dil gül-i bâdâm oldı
Nâmını almış didügün ehl-i vera‘
Duhter-i rez gibi bed-nâm oldı
Yâr ile bezmimüz Âgâh bu şeb
Öyle germ oldı ki hammâm oldı
Bunları da Okuyun
Âgâz-ı Gazeliyyât 357 Şiiri – Agah
By Agah