Son da değil başlangıç da
Ne kadar az ne kadar çok’uz
Her yerde ayak izimiz
Ne kadar çok özel’iz
Gün geceden kısa bu aralar yoğun bakımda
Bir acı aldı bir ağrıya terfi etti kendini
Sözden alacaklı kalmasın diye anı
Bir karalama defteri gibi
Ömrüme iliştirdiğim o serseri
Şiirle aldattı seni
Ne akciğer ne kalp yetmezliği
Acı da yok hayret
Aklın durduğu yerde bir sayıklama
Sanki mor salkımın günbitimi
Bir duble sevinç bir çimdik kahkaha belki
Kimlik kartı gibi kaybedilmiş hükümsüz
Bir intihar mektubu gibi kendine veda
Belki de boyumdan büyük bir şeydi üç harfli niyet
kırk derecede atıyor şimdi bütün nabızlar
Yolcusunu bekliyor feriştah
Hicr’inden bir yol görünüyor
Bir harf daha düşüyor adımdan
Zar tutuyorsun tanrım