Ayaguñuñ tozunı her ki ide başına tâc
Dahı olmaya felegüñ mâh u mihrine muhtâc
Kaşuñı sevdi göñül işbu kâbe kavseyne
Meger saçuñ ola irmege Leyletü’l-Mirâc
Aceb mi dökdi-se hûn-âb gözlerüm ki oldı
Gözüñ hadengine bu başlu yüregüm omac
Lebüñ gerek ki ola derdüme em ki dahı devâ
Egerçi âb-ı hayat-ısa olmaz aña ilâc
Saçuñ hevâsı salar göñlüme benüm hayret
Gözüñ belâsı ider aklumı benim tarâc
Ne korhudur ki virür gönlüme benüm gamzeñ
Harâb yirden ala mı kimesne bâc u harâc
Cihânı oda yahardı yüregümüñ sûzı
Eger gözüm yaşı deryâ bigi urmasa emvâc
Çü fikr bahrına taldı lebüñ hayâlinde
Ne dürlü güher ider Ahmedî gör istihrâc
Mukâbilem diyene sözde ana akl eydür
Ber-â-ber olmaya azb ü furâta milh ü ücâc