Bu nice saç ki sabâ boynına salar zencir
Bu nice göz ki ider cânları nişâne-i tir
Yürideli kalemi levha nakş-ı bend-i ezel
Yüzüñ bigi itmedi bir nakş itmeye tasvîr
Güni bu gice saçun ukdesinde görürdüm
Kim ide işbu perîşân düşi aceb tabîr
Gehî husûfa düşüp geh muhâka irüp erir
Saçuñla yüzüñe âşık olalı bedr-i münîr
Bahâ didüm ayagun topragına gûher-i cân
Bu kimiyâ ele girür olursa zî-tevfîr
Saçuñ hevâsı ne sevdâ düşürdi başuma kim
Uzadu kıssadur anı idemezem takrîr
Ne lutfdur bu ki cânın revân ider yâkût
Bu müşg hattı ki lalüñde rûh ider tahrîr
Düze gerek kalemi hûb u nâzük ü bârîk
Yüzüñ-ile kaşuñuñ vasfını çü yaza dibîr
Ger itmedi-se lebüñ Ahmedî hayâtına say
Gözüñ hoœ eylemedi katline anuñ taksîr