Büny✠uralı memleket-i kevne Kird-gâr
Yaratmadı senüñ bigi bir mâh-ruh-nigâr
Nakşını yazıcah yüzüñüñ kıldı âferîn
Bu hûb âferînişe ol Âferîd-gâr
Gül gonca perdesinde hayâdan ola nihân
Kılsa sabâ çemende yüzüñ vasfın âşikâr
Lâle meger ki fikre getirdi firâkuñı
Kim oda yanup oldı benüm bigi dil-figâr
Gonca-lebüñe öykünür-imiş neçün aceb
Bu resme teng-havsala oldı bu hurde-kâr
Ne cân ola ki gamzeñ anı itmedi esîr
Ya ne göñül ki zülfüñ anı kılmadı şikâr
İy niçe rûzigâr geçe görmeye felek
Bir dahı Ahmedî bigi şûrîde-rûzigâr