Derdüm ki cân sahîfesi içinde dürlüdür
Çün bî-hisâbdur ne diyem nîçe dürlüdür
Lalüñ hayâlince döker uş mevc urup güher
Bahreyni gözümüñ ki Aden bigi dürlüdür
Hayrân kılıp-durur u perîşân bu göñlümi
Reyhân saçuñ ki tâze gül üstinde örlüdür
Gamzeñ ohını urmaga câna kemîn aça
Kaşlaruñuñ kemânı ki peyveste kurludur
Nîçe bula saçuñ girihinden göñül halâs
N’ireye vara kuş ki kanatları burludur
Âb-ı Hayât yoluña diler ki cân vire
Dâyim anuñ-ıçun yüzi topraga sürlüdür
Yazarken Ahmedî lebüñüñ lali vasfını
Gören didi zi hûb dizilmiş bu dürlüdür