Didiler müjde ki ol sultan gelür
Didüm ol resme ki cisme can gelür
Didiler irişdi uş lutf-ı Rahîm
Didüm üşde rahmet-i Rahmân gelür
İrdi leşker tozı didiler didüm
Tûtiyâ-yı dîœe-i ayân gelür
Mîr Sülman irdi didiler didüm
Yidi iklîm alıcı sultan gelür
İtmeg-içün kişver-i Tûrânı feth
Leşkeri-le husrev-i Îran gelür
Hasm kim katredür ol lâ-şey’ olur
Orada kim bahr-ı bî-pâyân gelür
Bagdan dûr ola zâg u bûm kim
Bülbül ü tûtî-yi hoş-elhân gelür
N’ide dimne hîle-y-ile bellüdür
Anda kim gurruş idüp arslan gelür
Yiye ankâ-yüñlü okı İsfendiyâr
Orada kim Rüstem-i Destan gelür
Yaya baglanan kirişden hasmı anuñ
Ger ola Areş ömrine noksân gelür
Anuñ okı heybetinden düşmenün
Gonca-i gül gözine peykân gelür
Şöyle kim Mûsî asâsı rumhı anuñ
Düşmeninüñ cânına sübân gelür
Her kime kim ide lutf-ıla nazar
Âteş-i sûzân gül ü büstan gelür
Zikr iden dilde anuñ hulkını
Söz yirine çeşme-i hayvân gelür
Yakar ol sultan odı lâ-havle-vâr
Her yiri kim oraya şeytân gelür
Rûşen oldı gözlerüm Yakûb-var
Bileli ki ol Yûsuf-ı Kenan gelür
Ahmedî kim ola ki oldur ol melik
Kim melek dahı aña midhat-hwân gelür