Gamzeñ cihânı zulm-ıla zîr ü zeber kılur
Gör bu siyeh-dili ki nice fitneler kılur
Kaşuñ hilâlini vü yüzüñ bedrini gören
Bârîk-fikre düşer ü nâzük-nazar kılur
Vasfını lalüñüñ sözine derc eyleyen
Her söz ki nazma getüre dürc-i güher kılur
Yüzüñ hayâsı lâleyi dil-sûhte ider
Zülfüñ hevâsı nâfeyi hûnîn-ciger kılur
Nergis diler ki gözüñe teşbîh ide özin
Gör bu muhâl fikri kim ol bî-basar kılur
Sevdâsı zülfüñüñ baña n’itdi yazar-iken
Gözüm sevâdı nâme beyâzını ter kılur
Gamzeñ ohı niçe ki belâdan bula güşâd
Bî-çâre Ahmedî ana cânın siper kılur