Gel gel ki senden ayru bu ayşuñ safâsı yoh
Hoş görelüm bu ömri ki dehrüñ vefâsı yoh
Bir dem bu ömr daœını zevk-ıla virelüm
Elden gelür-iken ki cihânuñ bekâsı yoh
Yigrek-durur hezâr riyâ ehli sûfiden
Bir sâfi ışk eri kim işinde riyası yoh
Ol yâr vaslını kıluram dâyimâ heves
Dünyîde göñlümüñ dahı ayruk hevesi yoh
Sabr eyle ışk derdine çâre diler-iseñ
Ki ol derde sabrdur ayruh devâsı yoh
Işkuñ yolunda menzile nicesi iriser
Ol kim belâ vü mihnete sabr u rızâsı yoh
Her kim bu yolda varlıgını terk eyleye
Bir ömri câviœân bula ki anuñ fenâsı yoh
Maşûka vaslını dileyen cevre sabr ide
Dünyîde râhat ola mı ki anuñ anâsı yoh
Çoh hasta-dil esîrî var ol câœû gözlerüñ
İllâ ki Ahmedî bigi bir mübtelâsı yoh