Handân olıcah lebüñ iy dil-ber
Hasretden erir gül-ile şekker
Hayrân kaluban saçuña reyhân
Gözlerüñe fitne oldı abher
Kızardı yüzüñ hayâsı-y-ıla
Gark-âb-ı arak olup gül-i ter
Tûbî kadüñüñ hevâsı-y-ıla
Yahdurdı oda yüregin sanevber
Neçün cigeri deline böyle
Zâr olmadı-sa dişüñe gûher
Vasluñ-ıla göñlümi safâ kıl
Hicrüñ niçe ide anı mükedder
Kogıl lebüme lebüñi gör kim
Âteşde nice olur âb-ı kevser
Tekrâr iderem lebüñ sıfâtın
Şîrîn bu ki ola şeker mükerrer
Irahsa cemalüñ Ahmedîden (189/9)
Göñlinde hayâlüñ uş musavver