Her göz ki karşusında cemal-i Habîb ola
Dîœâr-ı Hak aña bu cihânda nasîb ola
Yâruñ hatı latîfe-i nâzükdür ü bedî
Her ki anı fehm eyleye zîrek edîb ola
Karşuña iñlesem n’ola kim gül yüzindeki
Ol man-i dakîk gören andelîb ola
Zülfüñ hevâsı itdi perîşân bu göñlümi
Kim şâmı müşkil olur anuñ kim garîb ola
Dirler ki sabr it bulasın yârı âkıbet
Bu baht kim benüm var olursa acîb ola
Sinüñleyem egerçi ki suretde ayruyam
Işk olıcah ne bud ki vardur karîb ola
Bu ışk derdi ki içüñe düşdi Ahmedî
Fikr it buña ilâc iden ne tabîb ola