Her kimde kim bu nakş-ıla hüsn ü cemal ola
Bir lahza andan ayrı dirilmek muhâl ola
Ayı yüzüñe diledüm idem mesel velî
Bildüm aña ne zühre vü ne gün misâl ola
Kaddüñ hayâli dutdı gözümde vatan belî
Serv anda olur ki çeşme-i âb-ı zülâl ola
Göz kim cemâlüñe baha uyhusı ola harâm
Söz kim gözüñden eydile sihr-ı halal ola
Beñzer dimek hilâli kaşuñuñ kemânına
Ol söz n’ola gümân-ıla bir kej-hayâl ola
Cândan diler-idüm ki lebüñ sırrını soram
Ben iderem nirede ki şîrîn sü’âl ola
Cân levhine yazar yüzüñüñ vasfın Ahmedî
Hûbın yazar sözüñ kişi ki ehl-i kemâl ola