Hevâdan saçılalı müşg ü anber
Bulıtdan dökilür uş dürlü gûher
Hadayık uş şakayık şemi-y-ile
Yüzüñ bigi olup-durur münevver
Ne kohu tuydı zülfüñden aceb kim
Dimâgı bâguñ olmışdur muattar
Yañaguñ bigi gül rengîn ü handan
Dudaguñ bigi gonca tâze vü ter
Kılur gül-zâr içinde naz u işve
Gözüñden ne füsûn öğrendi abher
Şükûfe yañaguñ bigi mutarrâ
Benefşe saçlaruñ bigi muanber
Yüzin yirden götürmez ol nevesle
Kiola bende boyuna serv ü arcar
Berü sun sâkî ol câmı bögün kim
Nesîm-i bâd olupdur rûh-perver
Dutupdur lâle uş çetr-i Ferîdûn
Geyüpdür nergis uş tâc-ı Sikender
Hadayık rengi-y-ile yir mülevven
Şakâyık aksi-y-ile gök musavver
Virür lâle-y-ile varlıgını kim
Başında var hevâ-yı câm u sâgar
Çü lâle tolu lü’lüdür leb-â-leb
İçelüm câm-ı yâkûtı ser-â-ser
Düm-i tâvûsdur gül-bün gerek kim
Ahıda bülbüle hûn-ı kebûter
Bögün nergis bigi câm iç ki yarın
Bilinmez nice döne çarh u ahter
Bu ömri virme bâda bâdesüz kim
Kader yazan kazâ olmaz mugayyer
Sözi ko sûza düş kim şem bigi
Safâdan ola canuñ nur-güster
Anuñ-çun hoş-nefesdür Ahmedî kim
İçinde suzı var şöyle ki micmer
Hicâz-ıla Irâk u Isfahânda
Sözi uşşâkı itmişdür muhayyer
Kazâ dîvânın ideli kalem nakş
Kimesne yazmadı be renge defter
Kopa mı böyle rengîn lâle vü gül
Ola mı böyle şîrîn şehd ü şekker