Işkında yüzüñüñ kim aña lâle-zârdur
Gözüm yaşı-y-la yiryüzi hoş-lâle-zârdur
Kaddüñ hayâli dutdı gözümde vatan belî
Servüñ yiri n’irede ki var cûy-bârdur
Sehv-ile gül meger yüzüñe beñzerem dimiş
Andan berü yüzi kızarup şerme-sârdur
Işkuñ yolında öldügi yüzüñi görene
Rûzî olur-ısa şeref-i rûzigârdur
Gözüm yüzüñi ay u gün ü zühreyi görür
İtdi ihtiyâr gör bu ne hûb ihtiyârdur
Yoluñda nakdi meyçün ola gözümüñ kesâd
Çün kamu vechi anuñ güher-i âb-dârdur
Yâkût u lali nîşe döker Ahmedî gözi
Çün resm böyledür ki ola nakd-i bihârdur