İy ki itdiler yoluñ tozunı tûtiyâ rüsül
V’iy ki itdi Hak şerîatüñi akvâm-ı rüsül
Ol dem ki oldı arşdan añaru menzilüñ
Rahmetden idi ayaguña döşenen nüzül
Çün vahy indüginde arak eyledi yüzüñ
Açıldı ol arakdan ol arada sürh-i gül
Diler-iseñ hayâdan eriyüp gül-âb ola
Göster aña cemâlüñi vü karşusına gül
Hakdan kitab indi saña ol kitâbda
Gâhî hitâbun oldı kum u gâh emr-i kul
Râhat saña nasîbdürü hasmuña anâ
İzzet tapuña hâsdur u œüşmenüne züll
Geçe sırâtı yül gibi tâbi olan saña
Çün kıldan incerek ü kılıcdan yiti ola pül
Sinün şefâatüñ iresidür kamuşına
Ol gün ki zinde olasıdur merve vü recül
Her cân ki diri olmaya sinüñ hevâñ-ıla
Dûzah odına yanup ola ucdan uca kül
İrişdüñ-ise mûr-ı İlâhîye ne aceb
Resm ol-durur ki kendüye cezb ide cüzv-i kül
Düşdi dalâlet-ile bu vâdî-yi mihnete
Ol kişi kim hidayetüñe müttebi degül
Aña ki şerüñe uya cennet ükül ola
Aña ki saña uymaya zakkum ola ükül
Hak sinüñ ümmetüñ içün idüp-durur revân
Cûy-ı aselle cûy-ı leben cuy-ı âb u mül
Mebûssın kamuya Arab olsa ya Acem
Mecmûa reh-nümâsın eger Türk ü yâ Mogol
Sen varlıguñı terk idüp olduñ temâm nûr
Gül anda açılur ki yüzinden gide dügül
Tâcuñ leamrük oldı vü aduñ sirâc-ı Hak
Böyle olur çü yaraya Mevlâ olana kul
Levhuñ sahayıfı toludur vasfuñ eyle kim
Ser-defter-i misâl-durur u safha-i müsül
Çün itdi Ahmedî saña mensûb adını
Mahşerde sen şefâat-ıla isde anı bul
Med hüñ diyemezem sözüm oldur benüm hemîn
Kim fahr-ı enbiyâsın u hem server-i rüsül