Şemi-y-le yüzüñüñ bu cihân toldı cümle nûr
Zülfüñ-ile gözüñde nedür zulmet ü fütûr
Lâle yüzüñe öykünür-imiş senüñ meger
Niçelerüñ başın yile virüp-durur gurur
Nergis basarsuz oldugı-çundur ki öykinür
Ol fitne gözlerüñe ki anâ vâlih oldı hûr
Gamzeñ kaderleyüp baña atar kazâ ohın
Kul ol-durur kim ola kamu mihnete sabûr
Gözlerüm arzusı yüzüñdür ki itdi Hak
Sâhib-nazar olana anı matla-ı süœur
Dîœâruñı ider bu göñül Hakdan arzû
Gerçi bilür ki n’oldı tecellîde kûh-ı Tûr
Rûşen diler yüzüñ-ile gözlerüñ Ahmedî
Olur çirâg-ıla kamu göz istedügi nûr