Âşık olanı dut ki gül-istân içindedür
Çün yârdan cüœâ ola zindân içindedür
Işkuñ müdâm göñlümi itmiş-durur makâm
Bu ulu genci gör ki ne vîrân içindedür
Dişlerüñüñ hayâli gözüm eyledi vatan
Gûher ki şâh-vâr ola ummân içindedür
Agzuñ hadîsini sorana ben ne diyeyim
Kim ol nihân-ı râz dil ü cân içindedür
Müşgîn beñüñi lal-i lebüñde gören göñül
Didi ki Hızr çeşme-i hayvân içindedür
Kalmadı cân u dil ki gözüñ itmedi esîr
Dürlü belâ bu dâm-ı perîşân içindedür
Şeyhoglı defterini yile virdi rûzigâr
Göreli Ahmedî ki adı dîvân içindedür