Sipîde-dem ki belürdi ufukda şule-i nûr
Baña ohıdılar istagfirû’ melâ’ik u hûr
Gerek ki tevbe idesin kamu günâhuñdan
Ki rahmet ide saña lutfı-y-ıla Rabb-i Gafûr
Mekân-ı gussa vü beyt-i şürûrdur bu cihân
Makâm-ı hayr dime aña vü serâ-yı sürûr
Revâ mıdur ki harâb idesin bekâ mülkin
Fenâ evin dürişesin ki ola ol mamûr
Tenuñ çü hwâr olıban topraga girür yarın
Bugün başuñda nedür işbu kamu kibr ü gurûr
Senüñ-içün bezenüpdür serâ-yı Huld ü Naîm
Neçün seni burada habs itdi dîv-i gurûr
Bekâ imâreti virdüñ fenâ harâbesine
Dirig kim var-iken akluñ olasın magrûr
Eyüyi viribenüñ yavuzı bedel alduñ
Bu resme bey ki idersin nice ola meşkûr
Nicesi görine saña cemâl-i sıdk u safâ
Çü göñlüñ âyînesi olmaya riyâdan dûr
Diler-iseñ ki olasın gül bigi mükâşefede
Düriş ki gonca bigi kalbüñ olmaya mestûr
Hisâb var ü sevâb u ikâb u Huld ü Naîm
Neçün başuñda ola lagv ü lehv ü fısk ü fücûr
Sabâh u şâm kanuñdur senüñ sen ol rengi
Görüp zi reng diyü hâtıruñ olur mesrûr
Kusûr-ı akl degül mi kusûrı yüceltmek
Görür-iken ki serencâmı n’olur ehl-i kusûr
N’ireye vardı kusûrı düzen sudûr u izâm
Ne oldılar yire girüp kamu izâm u sudûr
Nücûm bigi gice tâat-ıla uyanug ol
Ki subhı-dem ide Hak hâtıruñı matla-ı nûr
Hemîşe cânuña iş eyle zikrin Allahuñ
Ki fikr ü zikridür anuñ yakîn makâmı huzûr
Felek rükûda vü yir secdede-durur sen hem
Rükû u secde-y-ile it sevâbuñı mevfûr
Sıyâm-ıla cigerin teşne eyleyen bunda
İçe menâbi-i cennetde kevser ü kâfûr
Gerek ki tevbe suyı-y-ıla agzuñı yuyasın
Diler-iseñ ki olasın lâyık-ı şarâb-ı tahûr
Zekât-ı mâlı çıhar ki arturur zekât anı
Budandugında agaç katı çog olur engûr
Müsahhar olmag-ıçun yir ü gök mesâlihuña
Egerçi virdi saña hükm-i lem-yezel menşûr
Düriş ki mazleme olmaya saña bir zerre
Çü rûz-nâmeñ içinde kamu olur mestûr
Ne işe zulm idesin ziyâde almaga mâl
Çün irişür saña her nesne ki oldı ol makdûr
Ne dürlü derd ki senden görür sevâm ü hevâm
Ne nev renc ki senden çeker vuhûş u tuyûr
Eyit ki nice viresin hisâbını kamunuñ
Hisâb-gâh güninde ki olasın mahşûr
Kamuyı ko anı fikr eyle kim bedâyi-i sunc
N’ireden irdi vücûda ki buldı böyle zuhûr
N’ireden oldı sipihr ü nücûm u mihver ü kutb
N’ireden oldı anâsır ki bu sinîn ü şühur
Tefekkür eyle mevâlîd işin ki aña terkîb
N’ireden oldı geliben giden kurûn ü dühûr
N’ireden oldı kasab-pûş ney-şeker fikr it
Neden-durur aselî-reng kisve-i zenbûr
Kim itdi sahreyi toprahda lal-i rümmânî
Kim itdi katrayı deryâda lü’lü-yi mensûr
Eyit ki lâleye kim urdı böyle dâg-ı ciger
Güli kim itdi sahîh ü ya nergisi rencûr
Kim itdi goncanuñ içinde cem hurde-i zer
Benefşenüñ saçı n’ireden oldı tolu buhûr
Eyit ki n’ireden aldı bu kuvveti şâhîn
Eyit ki n’irede buldı bu şehveti usfûr
Bu kamu Vâhid-i Mutlâk mezâhiridür bil
Ki masdar ol-dur u andan olur kamu masdûr
Vücûd birden alur her aded velî birdür
Ganî adedden ü bu sözden ayru söz ola zûr
Dilüñden ol Melikü’l-Mülk zikrini komagıl
Ki ola melâ’ik içinde senüñ aduñ mezkûr
Ko nehy itdügini yirine getür emrin
Ki tâ ola saña âsân bu müşkilât-ı umûr
Kulaguñı sadef it Ahmedî didügi söze
Ki anuñ tabîatı bir bahr-ı dürrdür ü mescûr