Subh-dem Îsî-nefes olup eser bâœ-ı nesîm
Ol nefesden cân bulup zinde olur hâk-i remîm
Nakş-bend-i sun yazmış yirde dürlü dürlü nakş
Sunı nakşın gel temâşâ eyle yatma iy nedîm
Gel kerem âsârını gör kim agaçlar hullesin
Dürr-i yâkût-ıla nice bizemişdür ol Kerîm
Gül yeşil yaprahda şule urdı anı görüben
Âşık-ı dîœâr oldı bülbül eyle kim Kelîm
Micmer-i lâle ser-â-ser toludur müşg-i Hıtâ
Sâgar-ı nergis leb-â-leb toludur dürr-i yetîm
Rahmet âsârı tolu-durur kamu gül-zâr u bâgi
tibâr-ıla bu âsâra nazar it iy hakîm
Dürlü reng-ile reyâhınuñ varaklarında cem
Nicesi olup-durur gör şekl-i ayn ü cîm ü mîm
Gel varalum bâga Bi’smillah ki göresin ayân
Yazılu her yapraguñ üstinde Rahmân-i Rahîm
Ur kadem gül-zâra kim sini görüben bile gül
Kim nice olur reng ü bûy u sûret ü nâz u naîm
Yañaguñuñ pertevinden lâle yanuban oda
Gözlerüñüñ işvesinden nergis olmışdur sakîm
Hoş hoş eserken nesîm-i b✠bâœe mûş it
Kim hemîşe böyle hoş hoş esesi degül nesîm
Gâh dutgıl lâle bigi sebze içinde makâm
Gâh nergis bigi olgıl bâg arasında mukîm
Gül dibinde bâœe-i anber-nesîm içgil bugün
Kim saña yarın ne zer assı ider hergiz ne sîm
Çün görürsin rahmetüñ bahrın ki aña yohdur kerân
Her hatâ-y-ıçun ki idersin hâtıruñda dutma bîm
Ahmedî âşıklara gül mevsüminde bâdeden
Tevbe itmek bâddur estagfiru’llahe’l-azim