Çün tâze oldı güller ü açıldı lâleler
İçmek gerek harîf-ile gül-gûn piyâleler
Zerrîn kadehde hûb olur u hoş şerâb-ı lal
Hâsa ki sunalar anı gözleri alalar
Bülbül benüm bigi iñiler zâr her gice
Yâ-Rab ne derdi var ki ider böyle nâleler
Zülfüñ dahı ne kasd ider cânum almaga
Yitmez mi gözlerüñ aña bârî havâleler
Sıgmadı biñ kitâba beyânı cemâlüñüñ
Derdüm bigi benüm aña n’itsün risâleler
Şeb zulmetinde nûr-ı seherdür ki olur ayân
Gül yañaguñda çün düşe müşgîn-külâleler
Cânuñı isdemiş ki ala ol yâr Ahmedî
Hâşâ ki er olan kişiler câna kalalar