Zî-sanatlar ider lutf-ıla peydâ
Cihân dâver taâla’llah taâlâ
Ademden altı günde itdi îcâd
Bir emr-ile tokuz eyvân-ı mînâ
Anuñ zâtı nakâyızdan münezzeh
Anuñ vasfı nakâyısdan müberrâ
Ser-â-ser ayba anuñ afvı Settâr
Cemî-i gayba anuñ ilmi Bînâ
Anuñ fikrinde vâlih fehm-i zîrek
Anuñ zikrinde tâyih akl-ı dânâ
Ne cevherdür ne cism ü ne araz ol
Ne sûretdür ne hâl ü ne heyûlâ
Anuñ zikrine ihlâs-ıla meşgûl
«erâdan her ne kim var tâ süreyyâ
Anuñ birligine virür şehâdet
Ser-â-ser âferîniş zîr ü bâlâ
Kim itdi yili yir yüzine ferrâş
Kim itdi bâga bulıtları sakkâ
Kamışdan kim düzetdi nûş-ı dârû
Dikenden kim bitürdi tâze hurmâ
Kim itdi nergisüñ gözin mükahhal
Kim itdi lâlenüñ yüzini hamrâ
Benefşe zülfini kim itdi müşgîn
Gülüñ ruh-sârını kim kıldı ranâ
Çemen ferşini kim itdi mutavves
Agaçlar hullesin kim kıldı hadrâ
Diriden ölüyi kim itdi zâhir
Ölüden diriyi kim kıldı peydâ
Giceden gündüzi kim itdi rûşen
Yazı kışdan kim eyledi hüveydâ
Kim ider sahradan yâkût-ı ahmer
Kim ider katradan lü’lü-yi lâlâ
Kim itdi âlemüñ tertîbin ibdâ
Kim itdi âdemüñ terkîbin inşâ
Hüœâvendâ cihân kim kudretinden
Yir ü gök oldı vü arş-ı muallâ
Ol itdi cânları tevhîde vâkıf
Ol itdi dilleri tesbîhe gûyâ
Anuñ lutfı virür bulıda idrâr
Anuñ cûdından alur çeşme icrâ
Kelîm’e viren oldur tisa âyât
Mesîh’e iden ol talîm-i ihyâ
Hemîşe lutfı mersûmı müretteb
Müdâm inâmınuñ hânı müheyyâ
Hüœâvendâ güneh-kârem velîkin
Senüñ afvuñı iderem temennâ
Benüm cürmüm senüñ afvuñ katında
Nedür bir katradur der-heft deryâ
İlâhî rahmetüñi mûnis itgil
Baña şol dem ki kalam zâr u tenhâ
Ne lâyıkdur senüñ afvuñ katında
Kiola cürmüm benüm kim bir katra
Gözüm gayre nazar kıldı-y-sa afv it
Bu ter-dâmen siyeh-dilden Hüœâyâ
Hüœâvendâ sen it zahmuma merhem
İlahî derdüme sen kıl müdâvâ
Senüñ ışkuñadur Yâ-Rab bilürsin
Bu masnûâtı itdügüm temâşâ
Yüregüme sen urduñ bunca âteş
Başuma sen düşürdüñ bunca sevdâ
Eger âşık eger maşûk sensin
Neçündür arada pes bunca gavgâ
Niyâzın Ahmedî arz ide geldi
Kapuñdan ola mı mahrûm hâşâ
Benüm nefsümi tab âlâyışından
Halâs it fazluñ-ıla iy Tüvânâ
Gidergil benligüñ jengini benden
Ki göñlüm gözgüsi ola musaffâ
Heyûlî dûzahından bini kurtar
Ki ola fazluñ-ıla ayşüm mühennâ
Senüñ rıdvânuñı diler bu göñlüm
Ne cennet ravzasın ister ne havrâ