Bir dil mi kalmışdur bu tîr-i gamzeden kan olmamış
Bir cân mı vardur ol keman ebruya kurbân olmamış
Şol ömr kim sensüz geçer ol ömr zâyi ömr imiş
Bir cân k’anun cânânı yok ol cân dahi cân olmamış
Ne fitnedür yâ Rab bu kim bir dil-berün her gamzesi
Bir demde bin cân almasa dirler bu fettan olmamış
Zülfin gidermiş ol sanem kâfirliğin komaz henûz
Zünnârıflı kesmiş velî dahi Müselmân olmamış
Şehründe lâ’lün şevkine şol denlü kan ağlamışam
Kim bir der ü divâr yok yâkuut ü mercan olmamış
Mecmû’-ı diller mecmaı zülfündür anı çözse bâd
Cem’iyet-i hatır m’olur andan perîşân olmamış
Gülden kohun alub seher âh itse Ahmed derd ile
Bülbül bulınmaz bağda kim bağrı biryân olmamış