Yine bu cevr ü cefâlar bize cânâ neyiki
Bu kadar hışm ü belâlar dil ü cana neyiki
Biliriz düşman el uzatduğunu sünbülüne
Bilmezüz dahi başumuzdaki sevdâ neyiki
İtlerün kıldı alâle işiğüne varıcak
Seni sevdüğüm için bana bu gavgaa neyiki
Gice zülfün görüben düşde perîşân oldum
Dostlar hayr ola din bize bu rü’yâ neyiki
Ser-i kûyunda figaan ile gören Ahmed’i dir
Yürür âvâre olub yine bu şeydâ neyiki