O şimdi bendedir her gün her saat,
Benimle bölüşür yalnızlığımı.
Onunla başlayan bu yeni hayat,
Yemekle bitmeyen üzüm salkımı.
Allahım, ne güzel şey bu dost yüzü!
İnsanın kalbine dolan bu bakış!
Ey çorak ruhlara veren bu süsü,
Ey gönül, sana alkış, alkış, alkış!
Gel dostum, yanıma otur,
Dizime koy sıcak başını. Konuşmayalım,
Bakışalım yalnız. Ama sen yine
Cevap ver: – Sevdin mi beni bakalım?
Gördüm yükselirken dudaklarından
Bir uzun hasrete benzeyen alev,
Şimdi ellerimi öpüp yalayan
Zavallı köpeğim diyor: “Beni sev! ”