1.
Ey şair! Nice
Haiku’lar döktürdüm ben
çoğu bilgece,
Şimdiyse tanka denen
Bir aşk: Otuz bir hece!
2.
Bu aşkı buldun,
Hep diye Hiç’e giden
Bir şiir oldun,
Ah, niye, niçin, neden
Sonrasız’a savruldun?
3.
Yine sis çöktü,
Serpiştiren kar yine
İçini döktü,
Bir bahar düşü mü, ne:
Cümle bülbül dem çekti.
4.
Daha ne kadar
Ket vurur çiçeklere
Kırağı ve kar?
Oysa ikisinin de
Bir lodosluk canı var!
5.
Dağın zirvesi
Ve onu taçlandıran
İlkbahar sisi:
Ne fırtına, ne boran,
Ah, eriyen kar sesi!