ne zamandı, bir suyun önüne birlikte durmuştuk
bir adım atsak kaşımızdan kirpiğimizden tutuşacaktık
ben miydim, rüzgardan alındı sanmıştım UYUR GÖRÜNCE
kurtulanlar anlattılar BİR BARDAK SUYLA oturup yanıma
BULUTLARDAN FIRLAYAN göçmen KUŞLARA söylemiş
SON SÖZÜNÜ
‘ yıllardır bizdik BIÇAĞIN ÜZERİNDE YÜRÜYEN, bugün KESİLDİK ‘
BOYNUNDAN PARMAKLARINA ALARAK BİR KARINCAYI,
‘ bugün yeNİLdik’
ne zamandı, YAPIŞIP küreklere BİRLİKTE ÇIKMIŞTIK kıyılara
KAÇARDIK göçerdik, BURUNDA YANAR sönerdi FENER, DUYARDIK