Son günlerde bir acaip halim.
Kaçtır fotoğrafların önünde buluyorum
Kendimi;
Sarayburnu…
Tam da vapur geçerken çekmişim bunu.
Turgayla Suatın üstünde
Kısa kol gömlek –
Eser denize sarkıtmış çıplak ayaklarını.
Ada’ya gitmiştik o yaz
Hep birlikte;
Fatoş bir atı uzun uzun sevmişti,
Ve şaşırdıkça şaşırmıştı,
Turgayın ağaçlar altında değişen
Göz rengine.
“Şiir, anımsama sanatı”
Demişti Suat,
Şimdi neden bilmem,
Yazarken bu şiiri ben,
Durmadan ağlamak geliyor içimden.