Anıyordum baharı çırpınarak
Düştü bir gölge şey avuçlarıma
Baktım, zavallı ölmüş bir yaprak…
Ey hazan artık intikam alma
Şimdi zulmetleriyle haykıracak
Sana hüsran bakışlı mavi sema…
Bu hazan belli, çok fidan kıracak
Örtecek dallarıyla yollarımı…
Sen, fakat söyle ey güzel yaprak
Söyle çehren kadar ölüm sarı mı?