Cigerde âteş-i ‘ışkunla yanmış tâze dâgum var
Er ocagı gibi dâyim söyinmez bir çerâgum var
Der-i meyhâne oldı na’l-i bî-pâyân ile sînem
Bu iki çeşm-i pür-hûn-âbdan iki kabâgum var
‘Aceb mi hançerün mâhîlerin her dem şikâr itsem
Müşebbek sîne-i sad-çâk u efkârumdan agum var
Okınur hutbe-i nâlem kazılur sikke-i dâgum
Otag u tâc u tahtum yog ise külhen bucagum var
Hırâş-ı nâhun-ı derdiyle hûn-âlûddur dâgum
Ne gam şimden gerü bana benüm dâg üzre bâgum var
Gönül nûr-ı tecellî ile ‘Âşık Tûra dönmişdür
Fürûg-ı âfitâb-ı ‘âlem-ârâdan ferâgum var