Cism-i sad-çâküm görinmez oldı yâre yâreden
Yaradupdur yaradan ben zârı benzer yâreden
Keştî-i cânı salup deryâ-yı ‘ışka şimdi dil
Sâhil-i zülfe çıkup âlet onarur karadan
Sana hercâyî disem tan mı ki gördüm ben seni
Her şikest içre bu mir’ât-ı dil-i sad-pâreden
‘Aks-i şem’ ü şâhid ile câm-ı pür-mey pür-habâb
Fârig itdi bezmümüz mihr ü meh ü seyyâreden
Döymiye peykân-ı ‘ışk u tîşe-i derd ü gama
Ten olup pûlâddan cân olsa seng-i hâreden
Tutmaga ‘Âşık seg-i kûyı dehânın cân u dil
‘Ârifâne virdiler cismi çıkarup aradan