Pâdişâh-ı ‘Âlem-penâh Hullidet Hilâfetuhu Hazretlerine virilmişdür,
Edirne’de.
Eyâ sipihr-i sehâ âfitâb-ı burc-ı celâl
Huceste-tâli’ ü ferhûnde-fer u ferruh-fâl
‘Atîk-i sıdk u ‘Ömer-ma’delet ‘Alî-’irfân
Hasan-mahâsin ü ‘Osmân-hayâ Hüseyn-hısâl
‘Alî-sehâ vü me’âlî-medâr ü ‘âlî-şân
Hasen-hısâl u hasen-hulk u sâhibü’l-efzâl
Kalâyid-i minenün tavk-ı gerden-i gerdûn
Cevâhir-i suhenün ‘ıkd-ı dürr ü la’l u le’âl
Zihî ki mün’akis âyînei-i dirâyetüne
Nukûş-ı sûret-i encâm u çihre-i âzâl
Eyâ mü’essis-i bünyân-ı ‘adl u hâmî-i dîn
Eyâ mu’ammer-i vîrân-ı musahhih-i ahvâl
Müzîl-i zulm u elem mâhî-i zalam-ı sitem
Mu’în-i şer’-i nebî bi’l-guduvvi ve’l-âsâl
Vücûd-ı eşrefüne çâr-’unsûr olmakdur
Dem-i elestde ‘irfân u fazl u ‘ilm ü kemâl
Cihânı ‘adl ile itdün Mesîh-veş ihyâ
Cefâ vü zulmı götürdün çü fitne-i Deccâl
Bahâr-ı ma’deletünle riyâz-ı şer’-i şerîf
Açıldı verd-i tarî gibi güldi gonce-misâl
Sürûş-ı ‘âlem-i gaybî didi cezâke’llâh
Sitâyiş eyledi aktâb u evliyâ vü ricâl
Sürûr-ı şâdiye gark oldı halk ser-tâ-ser
Safâ vü’işret ile oldı dehr mâl-â-mâl
Cihâna meslik olup râh-ı rüşd ü menhec-i hak
Tutuldı himmetün ile tarîk-i zulm u zalâl
Çü oldı tâze vü ter dîn-i Hakk u şer’-i Nebî
Demidür eyleyesin hâl-i âlî istikmâl
Revâ mıdur ki zemân-ı ‘adâletünde ola
Resûle müntesib olan müşevveşü’l-ahvâl
Benem ki itdi bana dehr kahr-ı gûn-â-gûn
Benem ki itdi bana devr cevr ü hîle vü âl
Garîb ü müflis ü ser pâ-bürehne vü ‘uryân
Ne hân-mân u ne tâc u kabâ ne mâl u menâl
Ham itdi kaddümi bâd-ı melâlet u endûh
Hilâl gibi yirüm oldı şimdi saff-ı ni’âl
Tefevvuk itdi zahîr u nasîr ile akrân
Tekaddüm eyledi mâl ile mülk ile emsâl
Dirîg subh gibi çâkdur girîbânum
Meger ki şâm-ı belâ ola egnüme kara şâl
Vücûd-ı kişver toldı ‘asâkir-i endûh
‘Alîlük eyle demidür meded iriş at sal
Zebûn iderdi beni küşt-gîr-i fakr u fenâ
Zebûnum olsa şecâ’atda niçe Rüstem-i Zâl
Dirîg eger bu dirîg ile ‘ömr iderse güzer
Figân eger ki figânla geçerse hefte vü sâl
Yakamı kurtaramam dest-i gussadan dönüp
Yakama dikilü devlet gibi bu derd ü melâl
Halâs-ı hâtıra oldukca baht-ı şûm ider
Zihî tasavvur-ı bâtıl zihî hayâl-i muhâl
Tebessüm eylemeye gonce-i murâd-ı derûn
Pür olsa cümle yemîn ü yesâr-ı bâd-ı şimâl
Bu tîre bahtuma irmez benüm sa’âdet eger
Açılsa cümle cihân ehline mübârek-fâl
Ne denlü katı gönüllü vü taş bagırlu ise
Enîn ü nevham işitse figânlar ide cibâl
Yabana atdı elüm aldı tîr gibi sipihr
Belümi bükdi sitem kabzasında kavs-misâl
Çü tab’-ı âyîne-i vâridât-ı gaybîdür
Ferâgat eyle ko tafsîli kıl sözi icmâl
Şikâyetüm kapuna ‘arz iderdüm eylemese
Eger bu tâli’-i meyşûm u baht-ı bed-ihmâl
Nisâr itmek içün ayagun türâbına
Pür oldı kâse-i la’lîn dîde dürr ü le’âl
Eger sahîfe-i dil tolmasa fütûr-ı gumûm
Ne mümkin idi k’ideydüm medâyihün icmâl
Olurdı dem-be-dem evsâfun ile gûyende
Zebânum eylemese ‘ukde-i melâlet-i lâl
Ayaklar oldı beni fakr ile görüp iller
Ayakda kalmışun ol dest-gîri gel ele al
Kapunda lutfun umar bende gerçi var bin bin
Muhammed âline rahm it binini gör birin al
Terahhum eyle bakup fakruma siyâdetüme
Be-hakk-ı zât u sıfat-ı Hudâ-yı celle celâl
Cihânda devlet ile ol mükemmelü’l-ahvâl
Musahhihü’l-hasenât u muhassılu’l-âmâl
Şu kim hükûmetüne cân ile boyun virmez
Takılsun ana kıyâmetde âteşîn aglâl
Şu zât ola mu’înün ki cümle-i mahlûk
Yusebbihûne lehû bi’l-guduvvu ve’l-âsâl