Geçüp tenden letâfet kesb idüp ‘ışkunla cân oldum
Anunçün çeşm-i insândan perî gibi nihân oldum
Dehânında güm oldı cân gönül zülfinde yol azdı
Tecerrüd ‘âlemine ben tek ü tenhâ revân oldum
Cemâlün feyz-bahş ise celâlün hayret-efzâdur
Anunçün ‘ayb-dânî iken bu resme bî-zebân oldum
Yük iken boynuma başdan vücûdum minnetin tîgün
Alup üstine ser-ber kendüme bâr-ı girân oldum
Lebün yâdiyle sırr-ı ‘ışkı rûh-efzâ edâ itdüm
Dem-i ‘Îsâya hem-dem sırr-ı kudse tercemân oldum
Sirişk-i al u rûy-ı zerd ile destâr-ı sebz ile
Mahabbet bâgına ‘Âşık emîr-i ‘âşıkân oldum