Gerçi açmadı kapu dilber rakîbe nâzdan
Bana bir mihr itdi ma’nâda yine açmazdan
Sîne-i pür-dâgı çeng-i ‘ışka yakı eylerüm
Tâ ki hâlî olmayam bir lahza söz ü sâzdan
Mihr ü mehden gözlerine ‘aynek idüp pîr-i çarh
Dikkat eyler hüsnüne sonra gelür igmâzdan
Şöyle çıkdı evc-i istignâya dil şehbâzı kim
Beftere olsa dü ‘âlem dönmeye pervâzdan
Hâl virmez hâlden hâlî olıcak rûy-ı yâr
Gerçi ‘Âşık hazz olur dirler sineksüz yazdan