Lebüne benzemege goncede güftâr gerek
Servde kaddüne öykünmege reftâr gerek
‘Azm-i kûy-ı ‘adem itdüm n’ideyim cân u dili
Sâlik-i râh-ı Nebî yolda sebük-bâr gerek
Kişi zevk eylemege lezzet-i ‘ışkı cândan
Kendi pür-sıdk u safâ yârı cefâ-kâr gerek
Dûd-ı dil penbe-i dâg ile yeter dâg u kabâ
‘Işk abdâlına ne câme ne destâr gerek
‘Âşıkâ tâze cünun u yeni cânânun var
Yine mecmû’a-i ‘ışka bize astâr gerek