Niçe demdür ölümlük dirilür bir derd-nâkem ben
Beni kor öldürürsin gayriyi ana helâkem ben
Gubârum irgüren dâmânuna ‘ışkun hevâsıdur
Benüm yolında toprak oldıgum yoksa ne hâkem ben
Fetîlüm penbe-i hûnîn-i dâgumdur şafak gibi
Çerâgı subh-ı sâdıkdan yakar bir sîne-çâkem ben
Has u hâr-ı sivâ vü seyl-i a’dâ cîfe-i dünyâ
Keder virmez bana bir bahr-ı bî-pâyân-ı pâkem ben
Gören hâmem sanur kaknûs minkârıdur ey ‘Âşık
Sözüm odlar saçar âfâka şöyle sûz-nâkem ben