İznikî ‘Alî Çelebi Bursa Beyi iken ‘îd-i kurbânda virilmişdür.
Sefîde-dem ki şafak âsumânda oldı ‘ayân
Döküldi hûn ki sanasın hamel olup kurbân
Yahûd şafakdan idüp ‘ârızına gül-gûne
Özine ‘îdde zînet virür ‘arûs-ı cihân
Şu ‘â-ı şemsden idindi kendüye ihrâm
Tavâf-ı Kâ’beye kasd eyledi bu zâl-ı zemân
‘Ale’s-sabâh halâyık varup musallâya
Tavâf-ı kûy-ı nigâra çekildi ehl-i dilân
İrişdi ‘îd-i ganîmet bilün bu fırsatı kim
Kişiye degmede virmez zemâne emn ü emân
‘Ale-l-husûs ki devr-i emîr-i dânâdur
Safâ vü ‘işrete âgâz eylesün rindân
Emîr-i mülk-i ma’ârif şeh-i diyâr-ı hüner
Müsemmâ Haydar-ı saf-der ‘Alîyy-i ‘âlî-şân
‘Alî-sehâ vü ‘Alî-nâm u Murtazâ-ahlâk
Hasen-hisâl u hasen-hulk u sâhibül-ihsân
Görüp ‘avâtıfunı müstefîd oldı bahâr
Tonatdı ‘âlemi hil’atler eyledi ihsan
Kapuna kâse-i mâh ile geldi ‘îd-i sa’îd
Meger vazîfe taleb oldı yâ nevâle-sitân
Şu’â’-ı mihr ana zencîr ü micmere hûrşîd
Sipihr meclis-i ‘îdünde micmere-gerdân
Zihî ki mün’akis âyîne-i dürr âyetüne
Nukûş-ı sûret-i peydâ vü çehre-i pinhân
Hizebr-i bîşe-i heycâ peleng-i kûy-ı neberd
Gazâda bebr ü gazanfer vegâda şîr-i jiyân
Sürüldi gûy-ı zulüm ‘arsa-gâh-ı ‘âlemden
Olalı dest-i şerîfünde ‘adlden çevgân (10b)
Kapunda benden idi mihr altûn üsküfli
Big oldı başına şimdi urundı tâc-ı Keyân
Takındı kavs-ı kuzahdan ayagına halhâl
Olalı bezmüne rakkâs gerdiş-i gerdân
Şecâ’at evcine hûrşîdsin n’ola olsa
Elünde şa’şa’a mânend-i tîg-i hûn-efşân
Kimesne Rüstem-i Destân u Zâl adın anmaz
Şecâ’atun haberi oldı ‘âleme destân
Zihî salâbet ü savlet şecâ’at u şevket
Göreydi kahrunı isterdi Kahramân amân
Yürürdi atun önünce piyâde Sâm süvâr
Olurdı zîr-i rikâbunda Erdevân devân
Yanunca oldı silahdâr cenge âhengle
Eline tîg-i zeberced-niyâm alup Keyvân
Eger ki kulle-i Kâf ola kelle-i a’dâ
İderdi hurd anı darb-ı dest-i gürz-i girân
İtâ’at itdi bilüp rüstehîz ü peygârun
Bahâr u sûsen u servi idindi seyf sinân
Götüre gonce-i zanbak gibi ‘adû barmak
Elünde kalsa temâşâ sinân-ı sûsen-i şân
Elünde hançer-i bürrânuna nazar salsa
Vehimden ola ‘adû berg-i bîd-veş lerzân
Sicill-i Hâtemî Tayy itdi dest-i ihsânun
Berât-ı ‘âtıfete nâmun olalı ‘unvân
Şu kes ki hizmetüni farz-ı ‘ayn idinmiş ola
Pür ola desti zer ile çü keffe-i mîzân
Firâz-ı küngür-i medhine irmeye hergîz
Hezâr sâl ki murg-i hayâl ide tâyerân
Kimesne ‘arsa-i medhine bulmaya gâyet
Eger ki tayy oluna râh-ı ‘âlem-i imkân
Didüm ki nâtıka medhinde ‘âciz ü kâsır
İşitdi hâtif-i gaybî didi ki sad-çendân
Bugün tekâver-i tab’um fezâ-yı medhünde
‘Aceb mi sürsem eger yügrügün durur meydân
Zahîr olursa bana himmetün kemâle irem
Olam beraber Hâkân u hem-ser-i Selmân
Zihî sa’âdet ü devlet ki ‘Âşık-ı şeydâ
Kapunda kim kulun olup ola emîr-i cihân (11a)
Niçe ki rûz u şeb ola vü döne çarh-ı felek
Niçe ki ‘îd-i sa’îd ire vü bahâr u hazân
Gününi ‘id ide ‘îdün mübârek ide Hudâ
Şebüni Kadr ide kadrün ziyâd ide Yezdân
Murâdun üzre döne çarh ola hevâdârun
Kapunda gerdiş-i devr ola bende-i fermân
Tavâf-ı Ka’be-i maksûda olasın vâsıl
‘Adû zebûnun ola her zemânda çün kurbân
İrişmeye ana âsîb-i tünd-bâd-ı hazân
Bahâr-ı gülşen-i âmâlün ola câvidân