Sıhhat-i şâhî hayât-ı ‘âleme ‘illet gibi
Halk sıhhat diyü cân virdügi bu ni’met gibi
Kavl-ı şâhî kâdınun da’vâsına hüccet gibi
Halk içinde mu’teber bir nesne yok devlet gibi
Olmaya devlet cihânda bir nefes sıhhat gibi
Rûz irişse ehl-i dîvân halkı hûy hâsıdur
Gice olsa kûs-ı nevbet gulgul u âvâsıdur
Bir yanadan ‘Âşıkun feryâd u vâveylâsıdur
Saltanat didükleri ancak cihân gavgâsıdur
Olmaya baht u sa’âdet dünyede vahdet gibi
Mâsivânun terkin özge ana vardur ‘âkıbet
İtme ümmîd-i gınâ şekl-i ‘anâdur ‘âkıbet
Koma istignâyı elden kim gınâdur ‘âkıbet
Ko bu ‘ayş u ‘işreti çünkim fenâdur ‘âkıbet
Yâr-ı bâkî isterisen olmaya tâ’at gibi
Meskenün sırça serây olsa gey ehl-i hıred
Gâh evc ü geh hazîz itse mekânun nîk ü bed
Âhir anı sarr idüp zîr ü zeber seng-i lahd
Olsa kumlar sagışınca ‘ömrüne hadd u ‘aded
Gelmeye bu şîşe-i çarh içre bir sâ’at gibi
Şâhdur çün câmi’-i âyât-ı Hak sırr-ı Resûl
Nutk-ı Hakdur cân kulagıyle sözin eyle kabûl
Nasb u ‘azlinden kazânun ‘Âşıkâ olma melûl
Ger huzûr itmek dilersen ey Muhibbî fârig ol
Olmaya vahdet makâmı gûşe-i ‘uzlet gibi