Gönül geçmez senden ey yüz ü mahım
Ölünce severim seni bilmiş ol
Hakkın emri ile Azrail canım
Alınca severim seni bilmiş ol
Rahmet kapısına tutmuşum yüzüm
Hak için söylerim ben her bir sözüm
Sanki musallada halk da namazım
Kılınca severim seni bilmiş ol
Cemalin görünce aklım oldu çak
Hub yaratmış seni ol zatı pak
Mezarım içinde gözlerime hak
Dolunca severim seni bilmiş ol
Kerem der seyrettim halkı cananı
Kişi sevdiğine bulur bahani
Yevmi mahşerde de hakkın divanı
Olunca severim seni bilmiş ol