Yeşil yaprak döndüğünde gazele
Yazın ardı güz görünür sevdiğim
Ayrılırken kaşım çatmam güzele
Belki acı söz görünür sevdiğim
Bilir misin sevda neden turnanın
Diyarından kaçıp giden turnanın
Yükseklerden uçup giden turnanın
Sinesinde köz görünür sevdiğim
Nazar eyler enginlerden yüceler
Garip gönlüm simdi neyi heceler
Çoban yıldızına hasret geceler
Bu sevdalar az görünür sevdiğim
Dağı yaran göğü ağlatan vardır
On sekiz bin rengin cümlesi yardır
Varlığın yokluktur yokluğun sırdır
Her zerresi toz görünür sevdiğim
Sefai’yem gecelere hilal et
İster cemal eyle ister celal et
Bir lokma ekmeğin yedim helal et
Ölüm bize tez görünür sevdiğim!
Aşık Sefai