Gezdim bu alemde serbest yürüdüm,
Bir gün bu can bir ten olur korkarım
Encemi seslerler hesap başına
İşim gücüm şivan olur korkarım.
Ben mahir değilim ilm-i imla da
Kün emriyle alem geldi abada,
Gezdim boş boşuna ışık dünyada
Bir gün kabrim zindan olur korkarım.
Kavruldum alemde bir Mah-ı Tab’a
Vücudum şehrini koydum hitaba
Mahdumum vekili Sümmani Baba
Bu ad bana bühtan olur korkarım.