Tabiatın bir cilvesi
Aşıkları yakar gider
Sevilip sevmek hevesi
Ömür boyu akar gider
Sevgi muhabbet insana
Hak ararsan bak vicdana
Sakın aldanma şeytana
Akıl baştan çıkar gider
Çelik olup kof demirden
Hakikatı anlar birden
Ehli aşıklar hırstan kirden
Yüreğini yıkar gider
İnsanoğlu yana yana
Gitgide yaklaşır sona
Zengin fakir ayni hana
Pencereden bakar gider
Olsa da gözleri ama
Sevgisi ışır daima
Her aşık da gider amma
Aşk tacını takar gider
Irmaklar denize koşar da
Sel olur bir gün taşar da
Veysel’le Ümit Yaşar’da
Şimşek gibi çakar gider