bir tek harfti
eksik kalan
aşktan
konuşmak için
açılacak bir mektup
gibi
sabırsız
ve ince
okşardı
dokunmaya hasret
parmaklarıyla
sözcüklerin
hep yanlış tümcelerde
hırpalanmış
tenini
kalplerin
yangınlardan
artakalan evinde
zamanın bir yerinde
tam en güzel yerinde
sesini bulamayan
unutkan
bir çan gibi