Biz yaxın olmuşuq qedimden yaxın.
O qeder yaxın ki, bizim dağların
Kölgesi düşübdür sizin dağlara.
Men efsus demirem öten çağlara.
Baxşının kamanı bizi ağladıb,
Cabbarın cehcehi sizi ağladıb.
Babam baban ile dost olub, ancaq
Dostluqdan bir kelme danışmazdılar.
Biri-birimize diş qıcardaraq
Dostqludan deyirik o ki var.
Nedir bu eyhamlar, bu atmacalar,
Yine şeytan girib araya belke?
Deyirem kenardan barmaq basan var
Köz tutan o köhne yaraya belke
Torpaq isteyirsen indi sen menden
Bu nece qardaşlıq, yoldaşlıq oldu?
Özge torpağına göz dikdiyinden
Senin neçe defe gözün oyuldu?
Sene ders olmadı yine de bunlar,
Yoxsa tökülmeli artıq qanın var?
Mene üzevari qardaş deyirsen
Ancaq altdan-altdan iyneleyirsen
Eyyami-qedimden sade dilem men
Baş aça bilmedim hiylelerinden
Eger düşmensense hiyleden el çek
Açıqca davalıq meramın olsun.
Menimle min ildir kesdiyin çörek
Aldığın kirvelik haramın olsun!
Hardan senin oldu bizim Qarabağ?
Adı sahibini demirmi aşkar?
Xoşluqla vermezler torpağı ancaq
Qanla möhürleyib, zorla alarlar.
Hele göz dikmisen Naxçıvana da.
Tebriz de, Serab da belke seninmiş?
Vartazar yaşayan bütün ölkeler
Yani bütün dünya öz veteninmiş? ..
Günahım nedir ki, qanqal kimi sen
Bütün yer üzüne sepelenmisen? ..
Arxını selime bend eyleme gel
Bu, qan davasıdır, bu, qan davası.
Xeberimiz yoxdur yamaqmış deme
Serçe yuvasına qartal yuvası?
Yatır bu torpaqda ecdadım menim
Şerefim, şöhretim, öz adım menim
Ceddimin yatdığı ulu torpağı
Sinesi servetle dolu torpağı
Men sene pay verim?
Men qul, sen ersen?
Sen meni bu qeder axmaq bilirsen?
İsa bulağının zümzümesini,
Cabbarın, Seyidin, Xanın sesini,
Dalğalı “Qarabağ şikestesini”
Babek türbesini neceepay verim?
Oğuz neslindenem er oğlu erem
Özge bağçasından bir gül dermerem
Doğma torpağımdan çerek vermerem
Eger dardasansa seneb ‘hay’ verim!
‘Dığalar’ yine de yolunu azmış,
Menden “yuxarıya” şikayet yazmış
Neçe yol vermişem, görünür az’mış,
İsteyir men ona yine pay verim!