kaçıncı kardeşinde keder
belli ki en çok seni severdi
bungun anlarında bir dakika
ayrılmazdı bu yüzden
ıssız sokaklarda yanından
solgun bir erguvan mıydı
özenli taşıdığın yüzünde
dinmeyen yağmurlarda
sırılsıklam sığınan gözlerine
erguvan ya da menekşe
ne değişir her ikisi de
kara yaralı bir yüreğin
avlusunda sana açıyorsa
sulayıp içindeki hüznü
acıları besleyen gürler
iz bırakmadan geçebilir mi
sen her mevsim sürekli
göğü kapalı bir evdeyken