elleriniz ferit bey
ellerinizi seviniz
topuklarınızla ezdiğiniz gül
fotoğrafta üzgün duruyor
sen azalıyorsun orada öyle
evin hanımı eski bir pul gibi
ama gözleriniz ferit bey
gözleriniz sizin de bildiğiniz
biraz Ayhan Işık
sınanmaktan az biraz
ölmesiz bir mavide
kar yağıyor dalgınlığınıza
ölü bir asker sesi gibi
geçiyorum içinizden
ölü bir asker sesi kadar
acemi ve rütbesiz
bazen içim bir uçurum
bazen sen solarken orada öyle
ama siz yine de
yine de siz
aşk manzaralı bir evde
nihal hanım’ı sevmiştiniz