bir geyik aşkımızı genişletmişti
gölgemize uyanan leylaklar
eteğine işlediğim saka
elim var mıydı sana bakan kör kuşlar gibi
seni alan bu gözler/kaç trahom geçirdi
kaç kırlangıç besledim balkonumda sevgili.
ya da seni üç filmle feseden
o mahalle aşklarına aykırı
ne uykular uyudum ne sular
kirlettim/sakar atlar misali
ama gelmedin.
şimdi koynumda ucu yanık son mektup
havuzlu bir posteri parkımızın
üşengeç bir çocuk gibi ayrılık
ve halimden anlayan bir ayna
durmaz da konuşmaz da.
7 Nisan 1982