bir körün çağlayana kulak vermesi gibi
hissetmeye çalışıyorum
bütün ihsaslarımla
Tanrının yaratma sanatını;
görmeden yaratan ellerini, O’nun,
rüzgârların yönünden,
havadaki, ışıktaki,
yüzlerdeki ve huylardaki değişmelerden
çıkarmaya çalışıyorum,
Tanrı, nasıl çözüp yeniden
yumuşatıyor balçığı,
neler ekleyip çıkarıyor,
nasıl yoğuruyor onu,
sonra nasıl öyle yepyeni
bir biçim veriyor ona?
ve bilmem kaçıncı gençliğinde
uyandırıp da aşka
ayağa kaldırmak için onu
ciğerlerine nasıl üflüyor,
neler fısıldıyor, eğilip kulağına…