bakın, ben hep aynıyım;
hep aynı yol arkadaşı,
ama yine de, sizin bildiğiniz gibi değilim;
siz değiştikçe ben de değişirim.
ben değiştikçe de değişir yer gök,
değişir insan, cin, melek.
ama yine de hep O’yum ben,
hep o bilinmez Çalap…
her çağda başkayım, her yerde başka,
her birinizde başka başkayım;
ama hiç değişmedim,
kep kendimdeyim, hep kendi evimde.
dünyaya bakıyorum, insanlara bakıyorum,
her gün yeniden sırladığım aynaya, aynalara…
ben hep aynıyım, ben her zaman aynı,
bütün değişmeleri içeren Tanrı.
çünkü, bakın, durgun görünmek için
çok hızlı, çok hızlı dönmek,
aynı kalmak için de sürekli değişmek,
değişmek gerekir, bunu hesaba katın!
bir de şunu anlayın ve unutmayın,
siz değiştikçe, sizde değişen de benim,
sizde değişmeyen de – çünkü ben size
sürekli kendini üfleyen Bilinmeyen’im.